کتاب Beyond the Pleasure Principle اثر Sigmund Freud انتشارات منشور

در سال 1920 میلادی، کمی بعد از جنگ جهانی اول، فروید کتاب کوچکی را تحت عنوان فرا تر از اصل لذت به رشته تحریر در آورد. مفهوم بزرگی که در این کتاب کوچک نهفته بود نقطه عطفی در تاریخ روانکاوی شد. داستان فراتر از اصل لذت از آنجا آغاز شد که در سال‌های بعد از جنگ جهانی اول سربازان و مجروحان صدمه دیده از جنگ علائمی نشان می‌دادند و شکایاتی می‌کردند که تجزیه و تحلیل آنها با روانکاوی کلاسیک مشکل، بلکه غیر ممکن بود. افزون بر آن تکرار این علائم در آنان با "اصل لذت" تطبیق نمی‌کرد. این علائم عبارت بودند از اضطراب، عدم امنیت درونی، یاد‌آوری هراس‌های صحنه جنگ، بی‌خوابی، افسرده‌گی و توهمات مختلف. این افراد از بیماری نا‌شناخته‌ای رنج می‌بردند که نتیجه صدمات روحی جنگ بود و "نوروز جنگ" گفته می‌شد همان که امروز "نوروز بعد از حادثه" نامیده می‌شود. با وجود این که زیگموند فروید، پدر روانکاوی مدرن، اطلاعات زیادی از ساز و کارهای پشت پرده ی زندگی انسان ها به ما آموخت، خودش شخصیت شکننده و آسیب پذیری داشت. درحالی که موضوع پیچیده ی نزاع روشنفکرانه ی فروید با ایده های خودش حل نشده باقی است، تردید اندکی وجود دارد که لحن تهاجمی، قاطع و آشکار نوشته های او- که به نظر می رسد سرشار از یقین و عاری از شک و شبهه است- هیچ نشانی از نزاع و کشمکش فروید با ایده های خود- که باید گاهی اوقات ابعاد جسورانه بگیرد- داشته باشد. این به خاطر صداقت، صراحت و رک گویی تهاجمی فروید است.