کتاب مثنوی های بهرام و بهروز از بنایی هروی و وقار شیرازی اثر زهرا دری انتشارات زوار

از سالیان پیش وقتی در شرح احوال و آثار (سنایی) به تفحص و مطالعه می پرداختم پیوسته در پژوهش محققان بزرگ معاصر در ضمن معرفی آثار سنایی، آثار منسوب به سنایی توجه ام را جلب می کرد که از آن میان یکی هم مثنوی (بهرام و بهروز) بود؛ هر چند که صحت انتساب این اثر به سنایی مورد پذیرش نبوده است ولی بدین پرسش که این اثر متعلق به کیست؟ نیز پاسخ قطعی داده نشده بود. استاد (مدرس) در مقدمه دیوان سنایی آورده است: (عبد اللطیف عباسی شارح حدیقه) به غیر از کتاب حدیقه، مثنوی دیگری به نام بهرام و بهروز به حکیم نسبت داده و (رضا قلی خان) در تذکره مجمع الفصحا گوید من خود آن را دیده ام. نسخه ای از این مثنوی در کتابخانه ملی پاریس ضبط است که به درخواست این بنده مستشرق شهیر مسیو کربن میکرو فیلمی از آن تهیه فرمود و در انستیتوی فرانسه مورد مطالعه نگارنده قرار گرفت، این مثنوی مسلما از سنایی نیست و علت این که بدو نسبت داده شده شاید این باشد که شاعر در اواسط آن مثنوی دو بیت از اشعار سنایی را به تضمین آورده و نام سنایی را یاد کرده خوانندگان تصور کرده اند که تمام مثنوی از آن سنایی است. بنابراین استناد آن به حکیم بطور قطع و یقین خطاست و ظاهرا از امامی هروی است.