سردیس یادمان طرح بابک خرمدین مدل B1

بابک خرمدین ( مرگ ۶ صفر ۲۲۳ قمری / ۷ ژانویه ۸۳۸ میلادی / ۱۷ دی ۲۱۶ خورشیدی )
شناخته‌ شده برای مبارزه بر ضد خلفای عباسی پس از حملهٔ اعراب به ایران
به گفته واقدی عبدالله پدر بابک روغن فروش دوره‌ گردی بود آرامی نژاد که زادگاهش مدائن را به قصد مرز آذربایجان ترک کرده بود و در روستای بلال آباد در استان میمذ در مجاورت کوه سبلان و اردبیل ساکن شده بود.پدر بابک بعد از تولد بابک در سفری که به ناحیه سبلان در اردبیل داشت زخمی شد و از دنیا رفت. همسر بیوه‌ اش برای کار دایگی بچه‌ های مردم را به عهده گرفته بود در حالی که بابک تا ۱۲ سالگی گاو چرانی می‌ کرد. به ما گفته شده که « روزی مادر بابک بیرون رفت و در پی پسر می‌ گشت. بابک در آن زمان گاو های مردم را به چراگاهی می‌ برد. مادر، وی را در زیر درختی یافت که خفته و برهنه بود و از بن هر مویی از سینه و سر وی خون می‌ تراوید. چون بابک از خواب برآمد دیگر اثری از خون ندید، دانست که دیری برنخواهد آمد که کار پسر بالا گیرد ».زرین کوب این روایت را هم تراز افسانه دانیال و بخت‌ النصر دانسته و آن را جعل دشمنان بابک می‌داند. واقدی اضافه می‌کند که بابک در دوران جوانی‌ اش به عنوان خدمتکار و تیمار گر اسب برای شبل بن منقی در روستای سراب کار می‌کرد و تنبور زدن را یادگرفت. این (مطلب) باید منبع گزارش ابوالمعالی باشد که آورده‌ است بابک تنبور می‌ زد و آواز می‌ خواند درحالی که در روستا میوه‌ فروشی می‌ کرد. وقتی او بزرگ شد به تبریز رفت و ۲ سال را صرف خدمت به محمد بن رواد آزدی کرد و سپس در ۱۸ سالگی به خانه‌ اش در بلال‌ آباد بازگشت.