کتاب جادوگری از شهر ماکوندا (عطر گایابا) اثر گابریل گارسیا مارکز نشر روزگار

کتاب جادوگری از شهر ماکوندا اثر گابریل گارسیا مارکز ترجمه محمدرضا اینانلو

مصاحبه مشروح و اختصاصی پلینو مندوزا با گابریل گارسیا مارکز... گابریل گارسیا مارکز یکی از بزرگترین و معروفترین نویسندگان ادبی جهان، و برنده جایزه نوبل ادبیات سال 1982 برای رمان دنیا گیرش صد سال تنهایی است. او از پیشکسوتان مکتب ادبی رئالیسم جادوئی است. مارکز در ششم مارس سال 1928 در دهکده آرکاتاکا در منطقه سانتامارای کلمبیا زاده شد. در سال 1935 با پدر و مادرش به بارانکیا رفت و تحصیلات خود را در دبیرستان سان خوزه در سال 1940 آغاز کرد. سپس تا سال 1946 در دانشگاه ملی بوگوتا در رشته حقوق مشغول به تحصیل شد. اما به جای حقوق، شعر می خواند و علاقه اش به خواندن رمان و نویسندگی زمانی شروع شد که داستان کوتاه مسخ، اثر فرانتس کافکا را خواند و تحت تاثیر آن نیز قرار گرفت. روز بعد نخستین داستان کوتاهش را نوشت و همه چیز از جمله تحصیل را رها کرد. این تصمیم مخالف نظر پدرش بود. گابریل پس از آن با لباسی مندرس و کتابی زیر بغل در کافه ها پرسه می زد، هر جا که می شد می خوابید و بیشتر خودش را شبیه ولگردان کرده بود. حال به جای شعر، داستان می خواند. بیش از همه به داستایفسکی، تالستوی و دیکنز علاقه مند بود. به کارتاخنا برگشت و در آنجا کمک ویراستار روزنامه ال اونیورسال شد. آنجا بود که با آثار نویسندگان فاخر قرن بیستم مانند: جیم جویس، ویرجینیا وولف، ویلیام فاکنر و به خصوص ارنست همینگوی آشنا شد. این بزرگان نقش مهمی در خلق ادبی داستان گویی اش داشتند و گابریل توانست فنون نویسندگی را از کتابهای آنان بیاموزد. تنها دوای آرام بخش او خواندن بود. به دور از خانواده، بی پول و آواره، در غربت و تنهایی به سر می برد و گابریل مجبور بود برای فرار از این واقعیات های تلخ زندگی خویش به داستانها پناه بیاورد. او در خاطراتش چنین بازگو می کند که: من شبهایی داشتم که بسیار طولانی بود و جایی برای خوابیدن نداشتم و از نیمکتی به نیمکت دیگر می رفتم...
گابریل گارسیا مارکز در روز پنجشنبه 17 آوریل 2014 (28 فروردین 1393)، در 87 سالگی، در مکزیکو سیتی درگذشت. دو سال پیش از مرگ، از بیماری فراموشی (دمانس) رنج می‌برد. جسد وی فردای آن روز در روز آدینه در مکزیکوسیتی سوزانده شد و بخشی از خاکستر جسد وی به کلمبیا زادگاهش منتقل شد.